Pancerniki typu Brandenburg

Pancerniki typu Brandenburg
	; SMS "Weißenburg"
Kraj budowy	Cesarstwo Niemieckie
Użytkownicy	Kaiserliche Marine; Turecka Marynarka Wojenna
Stocznia	AG Vulcan Stettin; Germaniawerft; Kaiserliche Werft(inne języki)
Wejście do służby	1893–1894
Zbudowane okręty	4
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	konstrukcyjna: 10 013 t; pełna: 10 670 t
Długość	115,7 m (113,9 m na linii wodnej)
Szerokość	19,5 m
Zanurzenie	7,9 m
Napęd	2 trzycylindrowe maszyny parowe potrójnego rozprężania; 12 kotłów parowych; 2 śruby
Prędkość	16,5 węzła (projektowana)
Zasięg	4500 mil morskich (8300 km) przy prędkości 10 węzłów (20 km/h)
Załoga	568–591
Uzbrojenie	6 dział kal. 283 mm (nominalnie 28 cm); 6 (po przebudowie 8) dział kal. 105 mm; 8 dział kal. 88 mm; 6–8 karabinów maszynowych; 6 (po przebudowie 2) wyrzutni torped kal. 450 mm
Opancerzenie	pas pancerny: 180–600 mm; pokład: 60–65 mm; wieże artyleryjskie: 50–120 mm; barbety: 300 mm; wieża dowodzenia(inne języki): do 300 mm
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pancerniki typu Brandenburg – seria czterech niemieckich pancerników (przeddrednotów) zbudowanych w latach 1890–1894. W 1910 roku dwa okręty zostały sprzedane Turcji. Pozostawały w służbie Kaiserliche Marine i marynarki tureckiej do zakończenia I wojny światowej.